Eerste weken in het ziekenhuis.

Zo…. De eerste weken zitten erop. Wat een indrukken en een hoop leermomenten. Ik ben afgelopen week begonnen op de vrouwenafdeling. Hier ben ik echt al een hoop dingen tegengekomen die ik vanuit Nederland niet gewend ben. Bijvoorbeeld het klaarmaken van malaria medicatie.

Ik wist voordat ik naar Malawi vertrok eerlijk gezegd weinig af van malaria. Daarom is het nu heel leuk om er kennis mee te maken en te zien hoe de symptomen en klachten zijn van de vrouwen die het hebben.

’s ochtends gaat de wekker om 05:00 uur. Pittig vroeg, als je bedenkt dat we om 07:15 uur pas beginnen. We vertrekken om 06:00 uur. We beginnen met een kleine wandeling van ’n minuut of 5.

We staan dan op een plekje waar minibusjes langsrijden. Deze komen dan al toeterend aangereden. We rijden met het minibusje ongeveer 10 minuutjes richting het centrum. Als we dan bij shoprite aankomen, moeten we ook een kleine wandeling maken naar Labour Office. Hier stappen we dan ook weer in een minibusje en dan is het een lange weg richting Likuni Mission Hospital.

De weg die we moeten afleggen naar Likuni is een bijzondere rit als ik dit zo mag omschrijven. Een weg vol hobbels en kuilen. Ook de omgeving is bijzonder. Er staan kraampjes langs de weg, lopen geiten en kippen rond en het is om 06:30 uur al kei druk. Het uitzicht is wederom groen en heel mooi.

Als we hier dan aankomen, moet ik omkleden op de wc. De meeste medewerkers van het ziekenhuisje wonen rondom het ziekenhuis. Dus die hoeven niet meer om te kleden.

’s Ochtends wordt de dienst begonnen met een gebed en daarnaast wordt er ook gezongen. Als de medewerkers hebben gebeden, gaan ze naar een grote zaal, waar de gezamenlijke overdracht wordt gegeven. Dus hier hoor je informatie over alle patiënten die er zijn in het ziekenhuis.

Dan vervolgt iedereen z’n weg naar de afdeling waar ‘ie werkt. Voor mij is dat voor 3 weken de vrouwenafdeling.

De vrouwenafdeling zegt het al, hier liggen alleen maar vrouwelijke patiënten. Dus ook de verschillende aandoeningen liggen op een afdeling.

Er zijn soms ook lastige momenten in het ziekenhuis, ik moet veel initiatief tonen en dan zit de taalbarrière soms ook in de weg.

Ik heb ook geprobeerd zo veel mogelijk ziektebeelden op te zoeken waarmee ik nog niet in aanraking ben gekomen. Bijvoorbeeld tbc, malaria, hiv/aids. Ook heb ik medicatie klaar mogen maken voor de behandeling van malaria. Een bijzondere ervaring voor mij, omdat dit hartstikke nieuw is. Nu heb ik ook al twee keer gezien hoe een vrouw gekatheteriseerd wordt. Dit is minder steriel dan dat ik gewend ben. Maar beide keren dat ik het gezien heb, gaven de verpleegkundige die de handeling uitvoerde ook aan dat dit niet zo steriel is als dat het eigenlijk zou moeten. Dit komt omdat ze hiervoor niet altijd de juiste middelen hebben.

Ik heb (zoals je kan zien in de foto’s) een operatie mogen bijwonen. Deze verliep iets anders dan dat ik gedacht had. Er werd een keizersnede uitgevoerd, maar ik kon hier toch minder goed tegen dan gedacht. Na 30 seconde snijden trok ik het niet meer en heb ik de zaal verlaten. Ik hoop dit later nog helemaal een keertje te bekijken, als ik misschien wat meer gewend ben.

Het zijn lange dagen, rond 06:00 uur weg en ’s middags rond n uur of 17:30 uur terug. Dus de weekenden hebben we lekker nodig om te ontspannen. Lekker te lezen in mijn nieuwe boek over Fernando Ricksen, echt een aanrader. Wat was die man een strijder zeg. Ook hebben we lekker aan het zwembad gelegen, heerlijk. 30 minuten zon en alle drie totaal verbrand, wat een top begin van de week 😊. Er is hier iedere zondagavond een live jazz bandje, super gezellig.

Deze vrijdag hebben we kennis gemaakt met het project Youth Empowerment Program. Dit houdt in dat er minderjarige jongens die veroordeeld zijn (voor kleine vergrijpen) uit de gevangenis worden gehaald en hier een programma voor 6 maanden aangeboden krijgen. Dit programma houdt in dat minderjarige jongens een vak leren (bijvoorbeeld automonteur) en dit kunnen uitoefenen als ze weer in de samenleving komen. wij gaan proberen in overleg met de verpleegkundige kleine presentaties te houden over de basic first aid. We gaan de uitdaging proberen te zoeken en kijken waarmee wij het project op hun verzoek kunnen verbeteren.

We gaan dit weekend naar Sengabay. Hier gaan we een tour doen door het vissersdorpje en een boottour. Foto’s zullen nog op mijn reisinstagram verschijnen en ik zal hier de volgende keer meer over vertellen!